3 Ocak 2012 Salı

zehra ve uyku

Zehranın uykuyla olan sorunu doğduğundan itibaren başladı.Bebekken gaz sancısı yaşamadık biz.Ama uyumazdı.Yani çok geç yatardı gece uykusuna.3,5-4 gibi.11,12 ye kadar uyurdu ama anne gece uykusunu almadığı için rahatsız dolaşırdı evde.Zehrayı yanıma hiç almadım.Çünkü yatamıyordum onunla.Gece kırk kere beşiğinden alıp geri koysamda ısrarla vazgeçmedim bu huyumdan.Bir yaşından sonra odasını da ayırdım.Yine gecede 4-5 kere kalkmayı göze alarak.Bazen nerde yattığımı unutuyordum yatağımda mıyım,yoksa zehranın yanında mıyım:?
O dönem özel ders veriyordum haftanın üç günü babaanneye bırakıyordum zehrayı.Uyutup çıkıyordum evden,sahile inen merdivenlerin başına gelmeden uyanırmış öyle söylüyordu kayınvalidem.4 saat gönlünü eylemeye çalışırlardı hanfendinin.Haftasonları derse giderken benimle geliyordu.Gittiğim yer tanıdıktı çünkü.Öğle uykusunu kaçırmamak için koştura koştura eve gelirdim.Yoksa çekilmez olurdu gün boyu.Evet öğle uykusu da ayrı bir problemdi.Uyursa gece çok geç yatar ama uyumazsa da rahatsız olurdu.O yüzden gündüz gezmelerim hiç olmadı.
Emmeyi bırakıp dişleri de tamamlanınca uykuları biraz daha uzadı.En azından bir kere kalkıyordum.Sevde doğmadan önce kendi başına uyumaya alıştırdım.Bir süre başarılı da oldum sayılır.Ama kardeşi doğunca başa sardık.O sırada okul yetişti imdadımıza.Artık erken yatıp erken kalkıyordu.Gece uyanmaları ise hala devam ediyor.En az iki kere ayaktayız.Dün gece tek başına yatmasını tekrarladım yine.''Ama sevde sizinle yatıyor...''dedi.İşte o zaman anladım sorunumuzu.Beşiği koyacak başka yer olmadığını,onu yanımıza almadığımızı söyledim.İkna olmuş gibi görünüyordu ama yarım saat sonra yanıma geldi.''bende burda yatmak istiyorum'' dedi.İlk defa böyle birşey söylüyor.Hep beni yanında isterdi.Asla yanımda yatmazdı.Çocuk yüreğiyle aklından neler geçiyor kimbilir güzel kızımın.Uzun uzun uyuyacağım geceleri bekliyorum:)beklerken bu sefer sevde başlayacak sanırım:)Ne diyelim sağlık olsun...Eeee eşimin söylemiyle boşuna cennet annelerin ayağı altınde değil:))

6 yorum:

Deli Anne dedi ki...

uyku konusunda ne sen sor, ne ben söyleyeyim.. Dua edelim, Rabbim hayırlı uykular versin bize de, çocuklarımıza da..

sevilay dedi ki...

amin canım amin.

Filiz dedi ki...

ah bu uykular ben beyza doğduğu yıl gaz sancıları yüzünden 2-3 saatlik uykularla giderdim işe, gündüz kayınvalidem bakardı, gece bize çektirip gündüz gider orda uyurdu :)) yazını okurken içimde analık işte boşuma dememişler dedim, yazının sonunda eşin ağzımdan lafmış lafı :))

sevilay dedi ki...

senin durumun daha zormuş filizcim en azından bizim gaz sancımız yoktu.Annelik işte her şeye dayanmaya çalışıyorsun rabbim sağlık versin:)

Unknown dedi ki...

Sevilaycığım allah yardımcın olsun , bebeğin küçük daha .Sağlıkla büyür doya doya uyursunuz inşallah :)
Gülüm ben Yağız'ı 2,5 yaşına kadar hep ayrı yatırdım , kuzum birde uykucuydu ki gece bir kez kalkardı ( maşallahı vardı ) ama ne zaman Van depremi oldu ben sapıttım.O gün bugündür yanımda.Haberlerde insanların anlattıkalrını duydukça İstanbul'un deprem riskini düşündükçe korkum büyüdü.Sonunda anasına sarılıp uyuyan kuzum oldu.Tek sıkıntımız kimin kolunda uyuyayacağı.Eşimle onun kavgasını yapıyoruz.Yağız doğduğunda anneliğe kitaplarla başladım tökezledikçe anneme sordum şimdi iç güdülerimle olayı akışına bıraktım...Nasıl rahatsan öyle yap canım , Zehra nın ruhunda yara açılacağına sizinle uyusun , nasıl olsa eninde sonunda kendi yatağında yatacak.Bir ömür sizin ,arada kızın siiznle uyumuş çok mu ?

sevilay dedi ki...

canım haklısın hemde çok,ama bir türlü rahat yatamıyorum.Mesela onun yanında uykuya dalsam bile mutlaka kalkıp yatağıma geçiyorum.Huyum kurusun:)Ama dediğin gibi biraz akışına bırakmak lazım eninde sonunda alışacak:)