16 Ocak 2013 Çarşamba

Zehra'nın yeteneğini keşfetme zamanı...

  Mutlu oldum ben bugünlerde...Güzel kızımın yeteneği gün yızına çıktı nihayet:))Küçükken hep merak ederdim hangi sanat dalına ilgi duyacak diye.İlk çizimini yaptığında çok heyecanlanmıştım...Acaba resim mi dedim içimden.Evet çok seviyordu resim yapmayı.Ama zamanla etkisini kaybetti bu istek.Evet hala yapıyor ama daha çok karalama.Yaptığı işin çok üstüne düşmez Zehra,çabuk sıkılır,yorulur.Hemen hedefine ulaşmak ister.Sabrı yoktur.
 Sonra yaptığımız faaliyetlerden de etkilenerek,artık malzeme ustası oldu.Bulduğu her işe yaramaz(yani bizce) eşyayı değerlendirmeye başladı.Kesti,yapıştırdı,süsledi...Ve herzaman bana armağan etti:))Bu konuda hakkını yiyemem kızımın gayet başarılı,ilginç eserler koydu herdaim ortaya:))
Ama yetmedi bana sanki farklı ilgileri daha olmalıydı.Araştırma devam etti.
Sonra bigün avm deyken.Klasik müzik dinletisine denk geldik.4 yaşındaydı.Ve ilgiyle dinlemeye başladı.Tüm müzik aletlerini yakından takip ediyor,her ezgiye ayağıyla tempo tutuyordu.Oradaki tek çocuktu ve oldukça dkkat çekiyordu:))Dinleti bittiğinde çok üzüldü...Bu durum çok hoşuma gitti tabi.Çünkü hep hayalim güzel kızımın bir müzik aleti çalmasıydı.
 Bu ilgide etkisini kaybetmiş değil henüz.Evin içinde kendi bestelerini söyleyen küçük bir hanım var hala:)Müzik aleti konusunda da tercihimizi yan flütten yana kullandık:))Çok yan oldu ama kusura bakmayın:))Henüz bir girişimde bulunmasakta beklemedeyiz iyice araştırıp bu güzel aletle tanıştıracağız inş  kızımızı:)
 Sonra günlerden birgün,okuldan almaya gittiğimde, öğretmeninin söylediği''Annesi Zehra'nın tiyatro yeteneği var.''cümlesiyle son ilgi alanımız belkide tek ilgi alanımız ortaya çıkmış oldu.Evet farkediyordum,karakterleri güzel canlandırıyordu.Ama her konuda olduğu gibi bununda çok üstüne düşmediği için nedense ilgimi çekmedi.Oysa uzun zamandır bir gösterisinin olacağını söyleyip duruyordu.Açıkçası rolünün küçük olduğunu ve yıl sonunda yapacaklarını düşündüğümden önemsemedim.Ta ki eve oyunun teksti gönderilene kadar...Şok olmuştum.6 sayfalık tekst ve başrolde Zehra.Ve ve gösteri bu cuma.Peki bu diyalogları ne zaman ezberlemişti,ezberlemişmiydi????Bir iki denemeden sonra hepsinin hafızasında olduğunu anladım.Ve biraz daha şaşırdım.Hatta başka gösteri yapacak olan arkadaşlarının da konuşmalarını ezberlediğini görünce biran kızımı tanıyamadım:)))Ezber kuvveti çok fazlaydı.Ve duyduğu herşeyi hafızasına kaydediyordu...Bu yeteneğinin bana çektiğini düşünerek gururlandım:)))Şimdi bu ilginin üstüne düşme zamanı.Ne yapsam ne etsem bilemiyorum ama yeteneği köreltmeye ve görmemezlikten gelmeye hiç niyetim yok:))Araştırma ve bol bol tiyatro zamanı.Sanırım sosyal yönü kuvvetli bir kızım olacak:))

8 Ocak 2013 Salı

teknolojik sorunlar,kıskançlık ve günlük haller...

Bu sefer tamam.Tüm dış mihraplara rağmen oturdum bilgisayarın başına.Yeni postu yayınlamaya kararlıyım.
Klasik bahanemi söyleyeyim hemen.,İki çocuklu bir anne olarak vakit bulamıyorum yazmaya.Gün başlarken niyet ediyorum bir bakmışım akşam olmuş.Hopp yarına sarkıyor.Çocuklar yanımdayken de yazmak istemiyorum zaten fırsat da vermiyorlar.
Şimdiki durumumuz ise,Sevde yeni uyandı ablasıyla çizgi film izliyor.Tam karşımdalar.onlar diğer pc de ben burda:))Çok teknolojik takılıyoruz.
Teknoloji demişken,çok dertliyim bu günlerde.Akıllı telefon,akıllı pc,akıllı tv derken bizim akıllar uçup gidiyor.Bir kaç yıl sonra elinden telefon düşürmüyor diye sinirlendiğimiz çocuklar çıkıyor karşımıza.Onlar bizim aynamız oysa.
Gün boyu tv,pc ya da telefonla vakit geçiren anneyle büyüyen bir çocuktan ilerde bunları yapmamasını bekleyemeyiz sanırım.Evet kısa vadeli oyalanmaları için vazgeçilmez unsurlar.Size hiç karışmayan,sizden hiçbirşey istemeyen varlıklarıyla yoklukları belli olmayan küçük insanlar.
Kısıtlama getiriyorum artık kendime.Tv ve pc açmıyorum pek.Ama telefon ne yazıkki fazla düşmüyor elimden.Daha sınırlı zamanlarda kullanmak istiyorum.Ki ilerde ama anne seninde elinde hep telefon vardı cevabına muhatap olmamak icin.
Evet içimdekileri döktükten sonra gelelim son günlerdeki durumumuza.Zehra nın okul sıkıntısını kısa vadeli çözmüş bulunmakla birlikte asıl sorun olan kıskanclıkla uğraşıyoruz şimdilerde.Büyüyen,herşeye tepki vermeye ve birey olduğunu kanıtlamaya çalışan sevde;karşısında eski konumunu korumaya çaba gösteren zehra.Genel olarak çok iyi anlaşıyor görünselerde yükselen sesle herşey değişiyor.Zehranın oyunun kurallarını koyan tavrı ve sevdenin karşı gelme durumu:))İşimiz kolay değil.Adaletli olmaya çalışmak ve ihtiyacı olana gitmek şimdilik aldığımız çözümler.
Dışardan sevdeye gelen tepkiler karşısında kırılan kalbiyle başbaşa kalıyor çoğu zaman zehra.Kardeşine sürekli birilerinin ''ay çok tatlısın'' demesini anlayamıyor.Ve tekrar bebek olmak isteğiyle bize hissettiriyor bunu.Bebeklik resimlerini cerceveletip salonun baş koşesine koymamızla gönlü ferahladı biraz...Zor süreçler yaşayarak öğreniyoruz herşeyi ve geri dönüp düzeltme şansımızda olmuyor.Tek tercih şansımız var olaylar karşısında ve biz en doğrusunu aramakla geçiriyoruz bu ömrü...Herşeyin gerçek sahibine yönelerek duamızı ediyoruz ''rabbim onları hayırlı evlat hayırlı kul eyle''...

Birkaç fotoyla şenlendirelim postu derim:))
 Güneşli günlerde yapığımız en güzel aktivite ''park''


Kar kar dedik ve gönderdi rabbim.Bizede bu güzelliklere bakmak düştü doya doya:))



evde vakit nasıl geçer,bol bol puzzle la:)Çok seviyor yapmayı.Bende çok seviyorum ama genelde bana dokundurmuyor.

Bu küçük hanımda fırsat buldukça keyif yapıyor böyle:))
Keyfimiz huzurumuz sağlığımız daim olsun inş:))