23 Ocak 2009 Cuma

yeni kelimeler


Akıllı kızım konuşma serüveninde her günbiraz daha ilerliyor...söylenenleri anlayıp ona göre tepki veriyor.dışarıda gezerken kedileri gördüğünde miyav,köpekleri gördüğünde havhav,kuşları gördüğünde de cikcik diyor...bebeklerine bebi diye sesleniyor...en komik olanıda küçük bir çocuk gördüğünde onada bebi demesi,kendisi abla oldu ya:))yapamadığı birşey olduğunda hemen babasını çağırıyor...şimdiden kimden yardım alacağını keşfetmiş durumda:)Çığlık atmayı çok seviyor,hele birde gülen biri olursa tamam hiç durmadan çığlık atıyoruz:)Artık kapıları açmaya başladık...Dış kapıyı sürekli kilitli tutuyoruz,zil çaldığında benden önce koşup kapıyı açmak istiyor,büyüdükçe oyunları daha tehlikeli bir hal almaya başladı..

Artık ev işlerinde annesine yardım etmeye başladı:)ben cam silerken eline bez alıp temiz camları siliyor:))çamaşır astığımı gördüğünde sepetten alıp silkelemeye başlıyor...her ne kadar işimi zorlaştırsada onun yüzündeki mutluluğu görmek herşeye değer...Bu arada üç azı dişimiz birden çıktı.Dördüncüyü bekliyoruz...Yine uykusuz geceler devam ediyor...iştahımız yok,yemeklerini saatli yedirmeye dikkat ediyorum,yoksa yemeğe hiç niyeti yok.

En zorlandığımız anları dışarı çıkmaya hazırlandığımızda yaşıyoruz...genelde bütün çocuklar,hazırlandıklarında sevinirler.benim kızım ağlıyor.Onu giydirip dışarı çıkmak gerçekten beni çok yoruyor.Bakalım zamanla belki bu huylarını değiştirir...

22 Ocak 2009 Perşembe

Cellocan:))


Geçen akşam gelen misafirimizin kızına aldığı şapkayı gören zehra dayanamayıp başına taktırdı...bütün gece de çıkarmadı...sanırım aynısından bizde alacağız:))

Zehra oyuncak sandığının içinde oynamaya bayılıyor...ne aradğını bilmiyorum ama işi çok yoğun sanırım...fotoğraf makinesi bile dikkatini çekmediğine göre...

tabi meyve suyumuzu içtikten sonraki halimizde görülmeye değer...

sağlıklı besleniyoruz...


Zehrayı hergün dışarı çıkarmak zorunda kaldığım için,taze sebze ve meyve yedirmeye özen gösteriyorum...Taze sıkılmış havuç,elma ve mandalina da bunlardan biri...

yazı yazıyorum:))


Akıllı kızım yazı yazma çalışmalrına başladı:))aslında derse gittiğimde yanımda dursun diye eline kalem vermiştim,O da beni gözlemleyerek yazmaya başladı...mutlu olmadım desem yalan olur:))şimdi sürekli kalemler ortada geziyor,inş duvarlara yazmaya başlamayız:))

10 Ocak 2009 Cumartesi


Yine yorucu bir hafta geçiriyoruz kızımla.Aslında onun çok yorulduğunu söyleyemem...Rahat zaman geçirsin diye bu görevide annesi yapıyor:)haftanın 3 günü özel derse gittiğim için mecburen bir kaç saat babaannede kalıyoruz.iki günde beraber ders anlatıyoruz kızımla:)Bizede sadece iki gün kalıyor.(Matematik problemi gibi oldu:)Biraz yoğun olsada kızımdan uzun süreli ayrılmadan yapabildiğim en güzel iş.

Bizim küçük hanıma gelince her gün biraz daha büyüyor.Sürekli yeni şeyler keşfediyor.Banada sadece desteklemek kalıyor.Babasıyla oyun oynamayı çok seviyor.En sevdiği oyun saklambaç...Artık sofrayı hazırlarken yardım etmeye başladı.Benim için büyük mutluluk:))Kızımla güzel yemekler yapacağım günleri iple çekiyorum...Yalnız en büyük sıkıntımız hala bizimle yemek yememesi.Sofrada oturmayı sevmiyor,karıştırmak onun için daha ilgi çekici...Eline sürekli kaşık verip kendi yemesi için teşvik ediyorum o da zevkle beni taklit ediyor:)inş yakında başlayacağız...bebeklerimize yemek yediriyoruz.saçlarını tarıyoruz,atına bindirip onları oynatıyoruz.Çok şükür henüz tv bizim için bir oyun aracı değil...inş hiçbir zaman da olmaz...Bu arada üst azı dişimiz nihayet çıktı.şimdi alttakini bekliyoruz.Tabi huzursuzluk devam ediyor.Birde öğle uyku saatimizi uzatırsak değmeyin keyfimize...

5 Ocak 2009 Pazartesi

Keyfim yerinde:)


Zehranın en büyük zevklerinden birisi banyo yapmak.Doğduğundan beri suyu çok seviyor.Yıkandıktan sonraki mutluluğu gözlerinden okunuyor,hele birde atına da binmişse değmeyin keyfine:)

Koltuklar dar geliyor:)


Evet artık koltukların üstüne çıkmak bizim için yeterli gelmiyor,daha yukarıya tırmanmalıyız:)Burası eminim senin için çok keyiflidir:)

tüm yorgunluğumu unuttum:)


Gün içinde bizi ne kadar yorsalarda,işte bu an dünyalara değer.Ben herşeyi unuttum.Bugün beni çok mu yormuştun,hiç hatırlamıyorum:))

Bende çamaşır asıyorum:)


Küçük hanımın en sevdiği oyuncak:)Bütün gün elinde gezdiriyor,içine oturuyor,hatta kendini bize taşıttırıyor:)Yeni şeyler keşfetmek onuda bizide çok mutlu ediyor...

Bloğa yazmayalı çok uzun zaman oldu.özlemişim doğrusu.artık bu kadar ihmal etmeyeceğim...Bu zaman içerisinde minik melek hergün öğrendiklerine bir yenisini ekledi...bende güzel kızımı keyifle izledim.Artık yavaş yavaş büyüdüğünü hissediyorum.Pek çok yeni kelime öğrendi,fakat hala anne demiyor:)sabırla bekliyorum...