18 Nisan 2011 Pazartesi

Yoğun günler

Günlerimiz yoğun geçiyor.İki hafta önce Çanakkale'den görümcem geldi.Eşi eğitim için 1 ay Tekirdağ'da olacak o da burda:)Çanakkaleyede yeni gitmişlerdi tayin durumundan.Bizde birlikte vakit geçiriyoruz.Alışveriş yapıyoruz,ziyaret edilecek yerleri geziyoruz,vs...Geçen hafta Eyüp Sultan'a gittik.Zehra yolda sıkıntı çıkardı.Huy değiştirdi kızım.Yürümeyi sevmiyor,fazla gezmekten hoşlanmıyor.Mümkünse sadece taksiyle ya da özel araçla gidilsin istiyor:))Dolayısıyla onunla dışarı çıkmak zorlaştı artık.En son cumartesi günü yarı yoldan döndük.Ben gitmeyeceğim babam götürsün diye başladı ağlamaya.Kızım gel enişten gelmiş seni özlemiş...Yok.Gitmem diyor.Yani gidecek ama ben kucağıma alırsam.Alıyorumda zaten ki almamam lazım.Ama yapacak birşey yok.En sonunda geri döndük.Ama eve gelene kadar ağladı.Zor attım kendimi eve.Odaya geçtim kapattım kapıyı.Baktım ses kesildi.Sonra özür diledi ama yatışmadı sinirim.Uyuyunca biraz rahatladık.Babamız götürdü nihayetinde:)Bende onu bıraktım babaannesine yaptım alışverişimi:)Bugünde babasına bırakıp markete gittim.Başta o da gelecekti ama işin ucunda yürümek olunca vazgeçti.Havada soğuk ve yağmurlu iyiki gelmemiş.Gerçi eşimde hasta gitmedi okula,iki gündür yatıyor.Zehra da keyifsiz o yüzden.On kere aradılar beni nerde kaldın diye.Zehra ayrılamıyor benden, başlamış ağlamaya.Kaldığı kişi babası ama yine camda bekliyor buldum onu.Şimdi de uyuyor.Gece kaçta yatar Allah bilir.Eşim yatak odasında,o burda:)Evde sessizlik hakim:)

Birkaç foto yükleyecektim ama maalesef yüklemedi:)Bende şansımı çok zorlamayayım dedim...Herkese güzel bir hafta diliyorum...

11 Nisan 2011 Pazartesi

hasta kuzum,

Üç gündür gece nöbeti tutuyorum Zehrayla birlikte.Ateş yükseldiği anda başlıyor sayıklamaya.Uyuyamıyor uykusunu, ve annesine sesleniyor ''anne suuu'' diyerek.Bardak bardak su tüketiyoruz.Ama yemek yemek yok.Doktor teşhisi faranjit.Antibiyotik başladık.Aynı zamanda ateş düşürücü ve soğuk algınlığı şurubu...Hiç bu kadar ilacı bir arada kullanmamıştık bugüne kadar.Çabuk hastalanmaz maşallah zehra.Ama bu sefer etek ve elbise sevdası yüzünden kaptı şifayı.Başa şapka istemiyor,üstündeki montu bir yere girer girmez çıkartıyor.Havalarda soğuk olunca hastalığa davetiye çıkarmış olduk...
Dün gece acildeydik...Akşam 9 da uykuya yenik düşen kızım,yatağa yatınca anne kaşınıyor kaşınıyor demeye başladı.Ayağına baktım şişmiş,kızarmış.İlaçlardan olduğunu düşündüm.Zehra uykuya daldı o sırada.Ama uyuyamıyor her saat başı ağlayarak uyanıyor.En son saat 12 de tuvalete kalktı,bacaklarına bir baktım her tarafı kabarmış.Kolları,vücudu...Bir kere daha olmuştu antibiyotik alerji yapıyor.Hemen doktora gittik tahminimiz doğru çıktı.İlacı kestik.Alerji şurubu içmeye başladı.Eve geldiğimizde vücudu normale dönmüştü.Ama gece yine ateşlendi ve uyuyamadı.Anne yine nöbetteydi başında.Şurubu içtikten bir saat sonra uyuyabiliyor yani ateşi düştüğünde...Neyse sabaha kadar uyudu.Şimdi yine uyuyor.Çok bitkin.İştahsız...Yarında geçmesse tekrar götüreceğiz doktora.Allah yavrularımızı korusun.Hasta olmasınlar inş...

Bu arada hafta sonu blog anneleriyle buluştuk.Zehrayı biraz kendinde görünce hemen gittim:)Ç.ok keyifliydi.Daha fazla kalıp uzun uzun sohbet etmek isterdim ama zehranın canı sıkıldı.Oyun odasına gitmedi.Sevgili Aysun'un güzel kızı Duruyla camın kenarında oturup durdular:)Deli annem sevgili arkadaşım mümine ile de tanışmış olduk.Tabi yakışıklı oğlu Selim le de Çok çok keyifli bir ortamdı.Sohbetler sıcaktı.Bu tanışma faslı oldu inş tekrarı gelir.Ve bende daha uzun kalabilirim.

7 Nisan 2011 Perşembe

Çok yorulduk bugün.Sabah azda olsa güneşin ışığıyla uyandık.Bu kadarı bile bize enerji vermeye yetti.Önce ilacımı içtim,evi biraz topladıktan sonra kahvaltı yaptık kızımla.Daha doğrusu ben yaptım o pek iştahlı değildi.Zorlamadım.



Oysa bu güzel tavada omlet yapmıştım ona.Dün Üsküdarda dolaşırken aldım.Çok hoşuma gitti...


Mutfağı toparlayıp temizliğe koyuldum.Süpürge yapılıp,yerler silindi.Ardından toz alındı ve banyo dezenfekte edildi.Bu arada zehra ne yaptı.Tabiki annesine yardım etti:)Biraz ayakları ıslandı ama olsun o kadar olur:)






Ardından namaz arası verip Zehranın öğle yemeğini hazırladım.Ton balıklı makarna.Kendime de sade makarna:)Balık yiyemiyorum maalesef.Biraz dinlenip bu seferde akşam yemeğini hazırlamaya koyuldum.Onu da hallettikten sonra,ayaklarımı uzatıp dinlendim.Tabi Zehranın canı sıkılıyor haliyle:)Dayanamayıp kalktım bebeği için beşik kurdum masanın ayaklarına.Tekrar odaya dönüp uzandım ve Zehranın sesi ''Anneeee beşiğim bozuldu yapar mısın?''Söylenerek gittim içeriye annecim bozma ama...Sonra anladım neden bozulduğunu kızım bebeğini alacakmış içinden.Kızdığımı anlayınca ''Anne almayayım ben bebeğimi,orda yatsın evde tek başına kalabilir.Beşiğim bozulmaz.''dedi.Bunu duyunca üzüldüm.Hemen özür dileyip açıklamamı yaptım.Bebeğini alabileceğini söyledim.''Kızmaz mısın bana dedi'' Daha çok üzüldüm:( Yok dedim kızmam.Sen oyna bozulursa ben yine yaparım diye ekledim...

Akşam güneşi evin her tarafını sarmaya başlayınca benimde içim kıpır kıpır oldu.Dışarı çıkmak istedim.Eşim aradı.Erken geleceğini yemekten sonra istersek dışarı çıkabileceğimizi söyledi:)İstemez miyim:)
Hazırlanıp çıktık.Yolda akşam ezanı okununca Şakirin Camiinde kıldık namazı.Yanından hep geçiyorduk ama girmek nasip olmamıştı.Karacaahmetin yanında.Mimarisi çok güzel.Uzun zamandır camiye gitmiyordum.İyi oldu benim için.Ordan çıkıp carrefoura geçtik.Biraz dolaşıp alışveriş yaptık aslında ayakkabı bakacaktım ama bulamadım istediğim gibi.Bu arada Zehranın iyice uykusu geldi.Mızmızlanmaya başladı.Bizde eve doğru yola çıktık.Gelir gelmez uyudu meleğim.Bende diğer melekle oturuyorum:)

Tabii sadece oturmuyorum bir yandan da bu güzel ekmekleri yiyorum:)Zeytinli ekmekler:)Az kilo aldım ya telafi edeyim değil mi:)


Vee ben bu satırları yazarken içerden bir ses,''anne susadım'' Yanına gittiğimde küçük kuzumu ateşler içine yanıyor buldum.İnş düşer ateşimiz...

2 Nisan 2011 Cumartesi

okul yok eve devam:))

Okul mevzusu kapandı bizim için...Bu hafta bütün zamanım okulda geçti.Pazartesi başlayan isteksizlik hafta boyu devam etti.Hergün okuldaydım.Yanında olmama rağmen huzursuzluk devam etti.Sınıfa hiç girmedi,sürekli yanıma gelip ''anne eve gidelim''diye söylenip durdu.Onu anlamaya çalıştım.Yanlış bir tercihti.Tam gün olması,okulda uyumaya çalışması vs,vs...Daha fazla okuldan soğumadan vazgeçtik.Benim de enerjim yok çünkü.Mutsuz olup sürekli beni sayıklaması içimi burkuyor.Gece sayıklıyor bazen ''ağlamayacağım...Öğretmenim...''gibi cümleler.Bugün kendi kendine şarkı söylüyordu sözleri şöyle; ''Anne ağlamayacağım artık...Okula gitmem gerek...Orda birşeyler öğreneceğim...''Daha aklımda kalmayan birkaç cümle daha.
''Anne ben büyümek istemiyorum''dedi bugün.Neden kızım dedim? Sustu...Bende sustum...Kardeşim olunca gideceğim diyor.Tamam kızım diyorum.Gelecekle ilgili konuşmuyorum artık.Seneye ne olur bilemem.Evet istiyorum gitmesini ama kendim için değil onun için.Mutlu olması için.Eğer huzursuz olacaksa,üzülecekse anlamı yok benim için.
Şuan tek istediğim sadece huzur.Anne kız yine başbaşayız.Park,bahçe dolaşıp duracağız artık:)O bana diyecek seni seviyorum anne,bende canım kızım diyeceğim sarılıp gçireceğiz günümüzü:)))