Rutinimiz aşağı yukarı böyle...
Zamanın arasında küçük kızımın 13 ayının bittiğini farkettim:) Neler değişti hayatımızda,daha doğrusu minik kuzunun hayatında:)
Dişlerimiz 7 tane oldu.Üstte 4 altta 3 şimdilik.Diş huzursuzluğumuz var her daim.İştah sürekli değişiyor.Sabah kahvaltıyı hala karışık yapıyor.Pek iştahli olmadığı için tek tek yemeyi kabul etmiyor.Ama patates kızartması hayır diyemediklerinden.Ve ekmek.Ama mümkünse sade.Sütü pek sevmedi.Bir kaç yudum alıp bırakıyor.Meyveyle arası süper ötesi.Havuç,elma,armutisalatalık,üzüm,şeftali sürekli elinde.Meyve püresi yapmıyorum çok uzun zamandır.Elinde yemeği seviyor meyveleri.Hem posasıyla birlikte yediği için daha besleyici olduğunu düşünüyorum.İkin di öğününde çoğunlukla yoğurt yiyor.Biraz zorlayarak tabi.O ayran içmeyi tercih ediyor:)Arada içine muz ve bal ilave edip öyle yediriyorum.
Köfte,tavuk yerken zorlanıyor.Çogunlukla ağzında tutuyor.Ama balık özellikle hamsi favorisi.Çok seviyor.
Yürüme son hız devam.Emekleme yok artık. Yerden eşye alıp taşıyor onu.Kutuların üstüne çıkıyor.Kapak açıp kapatıyor.Fermuar çekiyor.
Konuşma çalışmalarıda başladı yavaş yavaş.Abla en çok kullandığı kelime.Baba gel ver sözcüklerinide farklı seslerle çıkatıyor:))
Yolda kedi ve karga peşinde koşuyoruz her daim.
Abladan beklerken kıskançlık emareleri görülmeye başladı bizim ufaklıkta.Ablayı yanıma yaklaştırmıyor:)Yanıma geleceğini anladığı an basıyor çığlığı.Sessiz sakin çocuk gitti içinde başka bir tür çıktı:))
İstediği olmadığında sürekli ağlıyor ama öyle ağlama değil gözünden boncuk boncuk yaş akıyor.Yürek dayanmaz:)Yabancılardan hiç hoşlanmıyor.Yanına yaklaştığında hemen eller kollar çalışıyor.Kovuyor başından:))
Büyüyor meleğim.Her daim takip edemesemde o gürültülü bir şekilde büyüyor.Bize varlığını hatırlatarak.Ve ben tekrar tekrar şükrediyorum rabbime bana böyle güzel çocuklar verdiği için...