19 Ocak 2012 Perşembe

ilk karnemiz...

Dünkü postta veda etmiştim ama karnesini görünce dayanamayıp yazayım dedim:)İlk karnemizi aldık bugün.Normal karne gibideğil tabiki ama yinede çok güzeldi.
İlgi alanları kısmında yazılan ''büyüyünce gelin olmak istiyormuş'' yazısına ailece çok güldük.Gerçi biz yabancı değiliz bu duruma.Zehranın en büyük hayali gelin olmak:))Tabi neden istiyor? kıyafeti için:)) Yanına da doktoru eklemiş ama ikinci tercih:))Ne desem bilemedim bu duruma...Allah hayırlı bir ömür nasip etsin inş süslü kızıma...




Canım babam ve kızım...Allah ayırmasın inş...

18 Ocak 2012 Çarşamba

''vakti geldi ayrılığın,ne yapsak boş...''



Üniversite yıllarına gittim yine.Çok dinlerdim nurettin rençberi.Hemde ismini dahi bilmeden...
Ne zaman yüreğime ayrılık düşse aklıma gelir bu sözler.Şimdi yine vakti geldi ayrılığın...Oysa zamanı durdurmak isterdim.Hep annemler yanımda olsun hiç ayrılmayalım.Dünyada cennet olsun...Fıtratımızda var çünkü.İlla ebediyet...
Sayılı günler gelip geçti bile.Cuma günü yola çıkıyoruz inş.Memleketime gidiyorum.Neden bu ayrılık şarkıları?Çünkü dönüşün hüznü çöktü şimdiden yüreğime...
özlüyorum velhasıl,yaşanılan zamanları anıları her şeyi...Yengecim yengeç:))geçmişten kopamayan yengeç...
Bir süre yokuz buralarda.Sevgiyle kalın inş...

14 Ocak 2012 Cumartesi

hastayım hasta,ama şükür ki yalnız değilim...

evin en küçüğü olma sebebiyle nazlı büyüdüm ben.Annem babam başımda pervane olurlardı.İlköğretimi evimizin karşısında,liseyi birkaç sokak ileride ve üniversiteyide aynı şehirde okudum.Ne zaman bir sıkıntım olsa ya da mutluluğumu paylaşmak istesem hep yanımda buldum onları.Okul bitipde bana istanbul yolları görününce sudan çıkmış balığa döndüm.Artık yanımda değillerdi.Sadece sesleri ve dualarıyla yetiniyordum...Benim için gerçekten çok zor günlerdi


Zaman geçti eşimle evlendim,çocuklarım oldu,artık alıştım yalnızlığa,zorluğa...Hasta olma lüksüm olmadı hiç her anne gibi.Sıcak çorba mı?kalkıp yapmam gerekiyordu,ıhlamur mu? kaynatmam...Canımın tatlılığı da çoktan geçmişti.
Neden anlatıyorum bunları çünkü iki aydır devam eden rahatsızlığıma kulaklarımı tıkamam geçmesine çare olmadı...Dün eklemlerimde başlayan ağrılara daha fazla kayıtsız kalamadım.Hastaneye gitmek iki çocuklu bir hatun olarak lüks olduğu için annemleri bulunca attım kendimi.Dün ailece doktora gittik.Tabi yine ben muayene olmadım.Çünkü aynı anda sevdeyede randevu almıştım.Onun kontrolu geçmesin diye hemen tiroit tahlilimi yazdırıp çıktım.Baktım daha sıra var hemen gidip kanımıda verdim.Sonra sıra sevdeye geldi.5 ayımız bitiyor haftaya hem genel kontrol hemde devam eden öksürüğünü gösterdik.İlaç verdi.Gelişimi güzel çok şükür ek gıda için bir ay daha bekliyorum sevindim doğrusu çünkü şehir dışında başlamak istemiyordum...
Hastaneden çıkınca pazara uğradık hızlı hızlı alışverişimizi yapıp aceleyle eve çıktık.Babam cumaya yetişecekti...Tabi benim ağrılar devam ediyor hala.Akşam zehranın kontrolü vardı.Annemlere bende gideyim dedim.Dahiliye doktoru varmış gece.Sağolsunlar onlar sevdeye bakarken biz de düştük hastane yollarına.Çocuk doktoru çok kalabalıktı dahiliye ise boş...Hemen girdim.Anlattım sıkıntılarımı.Tansiyon yüksek,Kan tahlilinde enfeksiyon çıkınca anlaşıldı ağrıların sebebi.Yoğun antibiyotik tedavisine başladık.Bir seferde iki doz birden alıyorum.Dr şaşırdı bende kendime şaşırdım.Hala şaşırıyorum çünkü sabahtan beri ayaktayım.Dinlenmem lazım.Ama nafile,fazla alıştım sanırım bu duruma.
Nerden girdim konuya nerelerden çıktım...Diyeceğim şu ki,nerdee eski sevilay nerdee şimdiki.İnsan herşeye alışıyormuş ne naz kalıyor geriye ne niyaz:))ne diyelim sağlık olsun yine...

12 Ocak 2012 Perşembe

annem babam yanımda:)))

Vuslata ramak kalan zamanlar çok değerlidir benim için.Hiç bitmesin isterim.Kavuştuktan sonra başlar çünkü ayrılığın hüznü...
Neden böyle bir giriş yaptım çünkü annem ve babam yanımdaVe ben onları beklerken çok mutluydum.
Taaa kurban bayramında yaptığımız planın ilk kısmını gerçekleştirmek için geldiler.Seferler iptal olur mu olmaz mı,rüzgar diner mi diye diye bekledim günleri...Çok mutluyum çok...ama ne zaman onlarla birlikte olsam vücudum kendini bırakıyor yine hastalığın sinyallerini almaya başlıyorum.Her tarafım ağrıyor.Sanırım yanımda birilerinin olduğunu anlayan hücreler direnmekten vazgeçiyorlar:)inş hasta olmamda rahat rahat vakit geçiririm...
İkinci aşamasında inş bursaya beraber gideceğiz.Zehranın ağzı kulaklarında.Bu hafta nasıl geçer bilmiyorum.Tabi inş hava muhakefetinden dolayı seferler iptal olmaz:))
Üçüncü kısmında ise sakarya/kuzuluğa gideceğiz inş.3 günlük kaçamak.Eşim öğrencilerini kampa götürüyor bizde peşinde:)
Keyifli hafta sonlarınız olsun inş tabi bizimde:)))

7 Ocak 2012 Cumartesi

hasta olmaya heveslendi,sonra başına geldi...

Bu hafta zehranın sınıfındaki hemen herkes hastaydı.Dönüşümlü olarak hep eksik vardı.En son perşembe günü sınıfta tek kızın zehra olması canını iyice sıktı.Eve geldiğinde başladı söylenmeye ''anne ben yarın gitmeyeceğim okula''niye kızım ''bak hastayım ben,ateşim çıkmış'' alnına dokundum ama ateşin yok.Ellerim kızarmış,herkes dalga geçer benimle elleri kızarık diye.Yok annecim geçmezler.Ama anne gitmeyeyim yarın.Tamam istemiyorsan gitme,bu konuyu sabah konuşalım.Hayır sabah değil akşamdan konuşalım...Hasta olmaya o kadar hevesliydi ki ağzından bende hasta olmak istiyorum lafı hiç düşmedi. Elhamdülillah çok sık hasta olan bir çocuk değil zehra.Sıkıntısını fazla yaşamadığı için bu söylemleri.Hasta olmayı keyifli birşey zannediyor:)
Gece 2 olduğunda uyandı zehra,(hani ateşi çıkacağını hissedersiniz ya bende hissetmeştim yatmadan önce.)su istedi,burnunun tıkandığını söyledi,tuvalete kalktı...4 gibi tekrar uyandı ve bu sefer ateşi çıkmıştı.Ateş düşürücü verdim.Öyle sevindi ki anlatamam''.Anne ateşim çıkmış değil mi?hasta olmuşum.Hemen babama söyle.Zehranın ateşi var de...''ardı ardına bu cümleleri sıralayıp durdu.Tekrar uykuya daldı ve sabah yine erkenden ayaktaydı.Ateşim var mı diye sordu.Düşmüş deyince çok kızdı.:)Öğleye doğru ateşi tekrar yükseldi ve akşama kadar da düşmedi.Bütün gün yattı.Doğru düzgün yemek yemedi.Bak hasta olmak güzel değilmiş değil mi dedim.Ama ben kendimi hasta yapmadım ki dedi:)Eşim gelince acile gittiler.Uzman dr varmış.Ben çok önemli bir rahatsızlığının olduğunu düşünmüyordum.Sadece boğaz enfeksiyonu gibi gelmişti.Ama dr röntgen çektirmiş ve bronşit başlangıcı demiş.Çok şaşırdım.Öksürüğü bile yoktu.Sadece burnu tıkanıyordu.Bir hafta ilaç kullanacak, sonra kontrole gideceğiz inş.Eve geldiklerinde gece 1 di.Yattık yatacağız derken 2 oldu.Sabaha karşı ateşi yine çıktı.İlaç verdim.Öğlen 12 ye kadar uyudu.Şimdi daha iyi gibi görünüyor ama emin olamıyorum.
eee o kadar çok istedi ki sonunda hasta oldu:(Allah beterinden korusun diyorum.Ve hepinize sağlıklı günler diliyorum...
Hasta olmadan önce böyleydik...


sonra böyle olduk...koltuklara sığamayıp yerlere yattık...

3 Ocak 2012 Salı

zehra ve uyku

Zehranın uykuyla olan sorunu doğduğundan itibaren başladı.Bebekken gaz sancısı yaşamadık biz.Ama uyumazdı.Yani çok geç yatardı gece uykusuna.3,5-4 gibi.11,12 ye kadar uyurdu ama anne gece uykusunu almadığı için rahatsız dolaşırdı evde.Zehrayı yanıma hiç almadım.Çünkü yatamıyordum onunla.Gece kırk kere beşiğinden alıp geri koysamda ısrarla vazgeçmedim bu huyumdan.Bir yaşından sonra odasını da ayırdım.Yine gecede 4-5 kere kalkmayı göze alarak.Bazen nerde yattığımı unutuyordum yatağımda mıyım,yoksa zehranın yanında mıyım:?
O dönem özel ders veriyordum haftanın üç günü babaanneye bırakıyordum zehrayı.Uyutup çıkıyordum evden,sahile inen merdivenlerin başına gelmeden uyanırmış öyle söylüyordu kayınvalidem.4 saat gönlünü eylemeye çalışırlardı hanfendinin.Haftasonları derse giderken benimle geliyordu.Gittiğim yer tanıdıktı çünkü.Öğle uykusunu kaçırmamak için koştura koştura eve gelirdim.Yoksa çekilmez olurdu gün boyu.Evet öğle uykusu da ayrı bir problemdi.Uyursa gece çok geç yatar ama uyumazsa da rahatsız olurdu.O yüzden gündüz gezmelerim hiç olmadı.
Emmeyi bırakıp dişleri de tamamlanınca uykuları biraz daha uzadı.En azından bir kere kalkıyordum.Sevde doğmadan önce kendi başına uyumaya alıştırdım.Bir süre başarılı da oldum sayılır.Ama kardeşi doğunca başa sardık.O sırada okul yetişti imdadımıza.Artık erken yatıp erken kalkıyordu.Gece uyanmaları ise hala devam ediyor.En az iki kere ayaktayız.Dün gece tek başına yatmasını tekrarladım yine.''Ama sevde sizinle yatıyor...''dedi.İşte o zaman anladım sorunumuzu.Beşiği koyacak başka yer olmadığını,onu yanımıza almadığımızı söyledim.İkna olmuş gibi görünüyordu ama yarım saat sonra yanıma geldi.''bende burda yatmak istiyorum'' dedi.İlk defa böyle birşey söylüyor.Hep beni yanında isterdi.Asla yanımda yatmazdı.Çocuk yüreğiyle aklından neler geçiyor kimbilir güzel kızımın.Uzun uzun uyuyacağım geceleri bekliyorum:)beklerken bu sefer sevde başlayacak sanırım:)Ne diyelim sağlık olsun...Eeee eşimin söylemiyle boşuna cennet annelerin ayağı altınde değil:))