28 Haziran 2012 Perşembe

sevdenin dişi,tatil....

Tarihe not düşme adına hemen yazayım istedim Sevde'nin dişi çıktı nihayet:))10 ayı geride bırakırken inci tanesinin biri göz kırptı bize:))
Yarın Çanakkaleye gidiyoruz inş.Bursa dan geldiğimizden beri koşturmaca içindeyim.Evi derle topla,eşyaları yıka ütüle,valiz hazırla derken çok yoruldum.İnş tatil güzel geçer de bir nebze olsun dinlenirim(bu cümleye bende inanmıyorum aslında ama neyse temenni diyelim)
Herkese iyi tatiller diliyorum.Yola çıkanlara hayırlı yolculuklar.Zira tüm öğretmenlerin tatili başlamış bulunuyor:))

18 Haziran 2012 Pazartesi

Bursa günlükleri

  Burda günler yoğun geçiyor.Ya da sevdiklerimle olunca anlamıyorum nasıl geçtiğini.Günleri karıştırıyorum.
Bugün malum babalar günüydü.Biz eşimle pek kutlamayız böyle günleri.Daha doğrusu o hoşlanmaz.Anneler günü,sevgililer günü,babalar günü...
Bursa da ise tam tersi.Herkes önem verir yani herkes derken bizim aile için konuşuyorum.Tüm günler ayrı ayrı kutlanr:))hediyeleşilir...
 Çocuklarla parktan geldikten sonra,tam sevdeyi uyutmaya hazırlanıyordum ki;babamın telefonla konuştuğunu duydum.''Tamam yarım saate hazırlanıyoruz'' dedi.İçeri girdim arayaN eniştemmiş dışarı çıkalım demiş babama.Apar topar hazırlandık.Kapıdayken ablam karşı geldi bize anneme şaşkınlıkla ''nereye gidiyorsunuz ''diye sordu:))annem şaşırdı tabi.Meğer ablamında haberi yokmuş eniştem sürpriz yapmış.Hep beraber çıktık yola.Biz avm ye gideceğimizi düşünürken kendimizi dağ yolunda bulduk.Tarihi çınara gidiyormuşuz meğer.Gerçekten güzel bir sürpriz oldu bizim için.İnkaya ya çok uzun zaman olmuştu gitmeyeli.Hem babalar gününü kutladık hemde temiz hava aldık:))















    Memleketimin en güzel yanı,suyunun bol olması.Adım başı çeşme bulabilirsiniz.Hepsi temiz ve buz gibidir.

 Yanınızda su taşımanıza gerek kalmaz.İstanbul a gelince bunun kıymetini daha iyi anladım.Çeşmeler kuru burda.Akmıyor.İlk zamanlar çok şaşırıyordum ama şimdi alıştım.O yüzden bol bol su fotoğrafı çektim:))

   İnkaya dönüşünde avm ye uğradık.Benim değiştirmem gereken kıyafetler vardı,ablamında alması gereken:))
Oldukça kalabalıktı ama Allah işimizi rast getirdi.Çocuklar fazla mızmızlanmadan döndük evmize.Abimler Yalova da olduğu için katılamamışlardı gezimize.Eve gidince onlarda geldi.Yemekler babamdandı bu sefer:)Yine keyifli bir sofraya oturduk hepimiz.Sonrasında balkonda çay keyfi.Zehra ile kuzeni yine parktaydı tabi.
  Zehra nın deyimiyle ''zıpzıp'' olan trambolinde bol bol zıpladılar.Herakşam alışkanlık haline getirdik artık.Zıplamadan duramıyoruz:)
 Yeni hafta için yeni planlar yapıp gönderdik sevdiklerimizi.Rabbim sağlık ve huzuru ekik etmesin inş.Bugünümüzü arattırmasın bize.Ve yine verdiklerinden dolayı sayısız şükürler olsu O na...herkese keyifli bir hafta dliyorum....

16 Haziran 2012 Cumartesi

canlarımla bir kandil...

Kandiller,bayramlar ayrı bi özeldir bizim evde.O gün duaya ayrılır zamanın çoğu.Boş konuşma pek hoş karşılanmaz.Ses yükselmez,hemen uyarı gelir annemden ''bugün kandil'' diye.
O gün ev temizliği yapılmaz,annem lokma kızartır komşulara dağıtmak için.Komşularda bize dağıtmak için hazırlr böylece apartman mis gibi lokma kokularıyla dolar.Mutfak gelen lokmalarla dolar...
Dışarda çocuklar ip gererler.Geçen insanların kandilini kutlayıp harçlık isterler.Genelde boş çevrilmez hiç biri.
Yine çocukları sevindirmek için çikolata,gofret türünden ikramlıklar alınır.Gün boyu dağıtılır çocuklara.
Eş,dost,akraba telefonla aranır.Akşam olduğunda mutlaka annemlerde toplanır herkes.Abimler,ablamlar ve bu sene bende:))Beraber yemek yeriz.Babam hemen kandil programını açar.O gece başka birşey izlenilmez.Heryeri Kur'an sesi kaplar.Hocanın duasına hepberaber amin deriz.Eller öpülür kandilleşiriz.Özel dualarımız için ayrılırız kendi köşemize...
Böyle geçer bizde kandiller.Bende çocuklarımla yaşıyorum bu güzellikleri...şanslıyım ki böyle bir gecede yine onların yanındayım...
rabbim bu gecenin hürmetine dualarımızı kabul,günahlarımızı affeylesin inş.Miraç kandiliniz mübarek olsun...

14 Haziran 2012 Perşembe

Bursa günlükleri

  Tatilimiz başladı.Evimizi yerleştirdik ve dün annemlerle birlikte Bursa ya geldik.Bir süre burda kalp Çanakkaleye gideceğiz.






  Zehra gelir gelmez attı kendini dışarıya.Hava çok sıcak hele park daha da sıcak.Gölge gelene kadar arka bahçede oynadı kuzenleriyle...

11 Haziran 2012 Pazartesi

9 ay biterken sevde...

Zaman su gibi akıp geçiyor.Hele şu bir ay nasıl geçti anlamadım.Koşturma,telaş derken minik kuzum çoktan 9 ayını bitirmiş bile:))
 İlk aylarda herkesi şaşırtacak kadar uslu,sakin olan meleğim şimdi söyleyenleri yalancı çıkartacak kadar afacan oldu:) Bebek arabasına elveda dedik bu süreçte.Israrla bindirsemde o aynı ısrarla indi.Başkasının kucağı değil benimkisiydi tercihi.Tabi annenin beli o kadar uzun süre gezecek kadar dayanıklı olmayınca bizde evde oturmayı tercih etiik:)
  Emekleme,ayakta durma,sıralama derken evde gezinen ve heran ayağınızın dibinde bitebilen minik bir fareyle karşılaşabilirsiniz...Eve yeni taşındık ama sürekli düzen değişikliği yapıyoruz.Zira sevde küçük pamaklaıyla heryere uzanıyor.Kiaplık favorisi.Odaya girer girmez indiriyor bütün kitapları.
 Abaya pek rahat vermiyoruz şu sıralar.Oyunu bozuluyor,saçı çekliyor,terlikleri çıkartılıyor,gözlükleri alınıyor:))Sürekli şikayet eden bir abla var karşımızda...Park imdadımıza yetişiyor çok şükür.Sabah akşam ne zaman vakit bulusak çıkıyoruz.Sevde salıncağa bayılıyor.Hiç inmek istemiyor.
 Yeme alışkanlığımız aynı...Pek iştahlı değiliz.Bende acıkmasını bekliyorum.Ek gıdayla birlikte tadına vardığı su favorisi. Elinden hiç düşürmüyor suluğunu:)
 Dişimiz hala çıkmadı:)Bekliyoruz.
İlk kelimler dökülmeye başladı minik ağzından.Abla,baba,mama...Ağlarkende anne diye ağlıyoruz:)
  Zehra nerde diye sorduğumuzda ellerini kaldırıp abba diyor.Yani abla gitmiş:))Aynı tepkiyi o an orda kim yoksa onun içinde veriyor...


 güzel kızımın fotolarıyla bitireyim postu...haftanız hayırlı olsun inş.

3 Haziran 2012 Pazar

uzun bir ara,yeni evimiz...

 Oldukça yoğun geçen iki haftadan sonra nihayet yazacak vakit bulabiliyorum.Oturacak vakit desem daha doğru olur sanırım.Zira sağımdan soluma dönecek halim yoktu.
  Malum yeni ev arayışı,zehranın yıl sonu gösterisi ve kardeşinden bulaşan su çiçeği hastalığı derken geçip gitti zaman.Çok şükür  zehra hafif atlattı hastalığı.Bunda aşılı olmasının etkisi büyük tabiki.
  Yeni evimize taşındık çok şükür.Nasıl olur istediğimiz gibi ev bulabilirmiyiz derken rabbim çok güzel bir yer nasip etti bize.Park,okul ve yeşillikler içinde çift balkonlu,kıyısından sultanahmet manzaralı ferah bir eve taşındık.Üsküdar şartlarında böyle bir yer bulmak mucizeydi bizim için.Ama güzel kızımın duaları kabul oldu.Sürekli balkonlu ve parklı bir ev istiyordu:)
  Taşınmak,yerleşmek çok yordu beni.Allahtan annemler yetişti imdadıma her zaman olduğu gibi.Merdivenleri her inip çıktığımda dua ettim onlar için.Rabbim başımızdan eksik etmesin onları.Yoksa nasıl altından kalkabilirdm bilemiyorum...  Şimdi dinlenme faslına geçiyoruz inş.
Ufak tefek eksiklerimiz var hala ama onları da yavaş yavaş halledeceğiz inş.
 



  Evimizin arka tarafı  akasya ağaçlarıyl çevrili,artık sabahları araba sesi yerine kuş sesleriyle uyanıyoruz...


    Evimizin ön tarafı park bakıyor,burayıda dut ve ceviz ağaçları süslüyor...




   Sevdenin ilk kelimesi abla oldu...Uykudan kalkar kalkmaz abla diye sayıklıyor...
Bizden bu kadar şimdi biraz da balkon keyfi yapalım:))