28 Mart 2011 Pazartesi

Meğer alışmamış...

Kendimizi kandırmışız meğer,çabuk uyandık.Pazar gecesi başlayan anne ben okula gitmek istemiyorum sızlanmaları bugün tamamen ayyuka çıktı.Sabah mutlu olsun diye istediği kıyafeti giydirdim,çantasını verdim öptüm ve uğurladım.Akşamki konuşmalarımız rahatsız etti sürekli saate bakıp geçirdim zamanı.Saat 3 gibi sabit numaradan arandım aklıma gelmedi yuvadan olacağı.Telefondaki ses zehranın mutsuz olduğunu ve sabrını daha fazla zorlamamız gerektiğini söyledi.Hemen geliyorum deyip kapattım.O an hıçkırarak ağlamak istedim ama tutup kendimi bir iki damlayla sınırladım gözyaşlarımı.Çoğu hormonların etkisiyle olsa da,aklıma kızımın mutsuz olduğu,onu bırakmış olduğumuzu hissettiğini düşünmesi, boğazımda düğüm olup durdu.
Taksiye atladım hemen doğru yuvaya.Kapıyı öğretmeni açtı.Biraz konuştuk.Uyumak istememiş ve sürekli ben annemi özledim diye ağlamış.Dikkatini dağıtmaya çalışsalar da bu pek uzun sürmemiş.Nihayet kızım geldi gözleri kızarmış hemen gitmeye çalışan bir edayla...Anne ben seni çok özlüyorum sende okula gel,beni bırakma evde oyun oynayalım...vs türünden bir sürü cümle sıraladı.Anne yüreği tamam yavrum gitme dese de bunu ona söylemedim.Şu an bekliyoruz sadece.Gün boyu anlatmaya çalıştık.Onu bırakmadığımızı,oyun oynaması için gönderdiğimizi söyledik.Telkinler devam edecek.İnş alışır güzel kızım.Onun gözyaşlarını akıtmasına dayanamıyorum.
Ama diğer yandan benden bağımsız olması gerekiyor yavaş yavaş buna alıştırmaya çalışıyoruz.Anne yanındayken çocukların hepsi sosyal görünüyor ama ayrılınca sudan çıkmış balığa dönüyorlar.Biraz sabır lazım sanırım.Birde duygusal yaklaşmamak gerek.Bu çok ama çok zor hele anne için.Çarşambayı bekleyip göreceğiz artık...

8 yorum:

İkiz Annesi dedi ki...

Allah kolaylık versin canım.İnşallah bir an önce alışır..

New York'tan dedi ki...

Ben Mirzahan'i ilk gonderdigimde de olmustu gecti bir sure sonra sen sabirli ol o nasil olsa alisacak :)

Nil dedi ki...

ilknur da yazmış (içimizdeki karnaval) aynı konuyu.
maalesef çok kötü. içimize yumru oturuyor maalesef. sabah kızım evden çıkmamak için öyle şeyler tutturuyor ki. zorla sınıfına giriyor. anne sen de gel. anne işe gitme. anne öğretmenim seni de boyasın .. :(
allah yardımcımız olsun

sevilay dedi ki...

ikiz annesi;canım benimde en büyük temennim bu.
Şeymacım sabır lazım bol bol sabır:)
Küçük mucizem;o yumru var ya çok kötü birşey Allah hepimize kolaylık versin.

Ebru dedi ki...

Çok üzüldüm. Kararlı olunca ve bu karardan cayma şansınız olmadığını anlatınca oluyor. tabi olurken nasıl da üzüyor bilirim ama cidden sabır.

Deli Anne dedi ki...

Sevilayım Sevilayım görüşelim dedik bir kaç kişi ne dersin? Gelebilir misin sen de acep.. ben çok isterim gelmeni ama.. 9 nisan c.tesi Üsküdar Filizler.. ne dersin?

delianne@deli-anne.com a mail atabilirsin yahut varsa feysbuk hesabından deli anneye bakabilirsin bunun için.. öperim

Unknown dedi ki...

Anlamaya çalışıyorum acaba ne düşünüyorlar da böyle yapıyorlar diye ama işin içinden çıkamıyorum.Büyük olasılıkla kreşe bıraktığımızda onları terkettiğimizi düşünüyorlar veya almaya gidecek miyiz diye düşünmekten orada mutlu olamıyorlar.Yağız da aynı sıkıntıları yapıyor.Ne anlatsam ne söylesem dinlemiyor.lafını duyduğu zaman ağlama nöbetlerine giriyor.Artık çaresizim, bazen istifa etmeyi bile düşünüyorum.Bir yıl daha evde oturayım diyorum ama nereye kadar çözüm olur , orası meçhul..
İnşalalhh sevilaycığım sizin sorununuz çözülür.ne desem ne yazsam boş ,çok iyi anlıyorum ama çözümüm yok..Sabırla kararlı olmaya çalışmak lazım galiba...

sevilay dedi ki...

içimizdeki karnalval;canım ben pes attim artık fazla zorlamayacağım çok etkilendi zehra.Seneye inş...