Evlere emanet çocuklar.

    Tatilde en çok evlere emanet ediyoruz çocukları.Geniş oyun alanlarına sahip değil yaşadığımız yerler. Evin içerisinde enerjilerini atmalarını bekliyoruz.Temiz hava olmadan,oksjen almadan,koşmadan,yorulmadan.
Evler dikiyoruz hiç durmadan.Bulduğumuz her boş alanı değerlendirmeye çalışıyoruz.Kazanacağımız para kaybettiğimiz nesilden daha kıymetli çünkü.Varsın bahçesi olmasın.Varsın çocuk sesleri yankılanmasın sokaklarda.İçimize kapanalım,kulaklarımızı tıkayalım...Evin içerisinde "güvenle!",yanıbaşımızda otursun çocuklarımız.Bizim istediğimiz gibi yetişsin.Paylaşmayı öğrenmesin.Pahalı oyuncaklarıyla tek başına oynasın...
   Bursa'ya her gittiğimde bu düşüncelerle geri dönüyorum.

Kum,çakıl,evden aldıkları plastik bardak,karton parçası...Bir de sınırsız zaman.Mutlu olmaları için yeterliydi.

Velhasıl değişmek lazım..