uzun bir ara,yeni evimiz...

 Oldukça yoğun geçen iki haftadan sonra nihayet yazacak vakit bulabiliyorum.Oturacak vakit desem daha doğru olur sanırım.Zira sağımdan soluma dönecek halim yoktu.
  Malum yeni ev arayışı,zehranın yıl sonu gösterisi ve kardeşinden bulaşan su çiçeği hastalığı derken geçip gitti zaman.Çok şükür  zehra hafif atlattı hastalığı.Bunda aşılı olmasının etkisi büyük tabiki.
  Yeni evimize taşındık çok şükür.Nasıl olur istediğimiz gibi ev bulabilirmiyiz derken rabbim çok güzel bir yer nasip etti bize.Park,okul ve yeşillikler içinde çift balkonlu,kıyısından sultanahmet manzaralı ferah bir eve taşındık.Üsküdar şartlarında böyle bir yer bulmak mucizeydi bizim için.Ama güzel kızımın duaları kabul oldu.Sürekli balkonlu ve parklı bir ev istiyordu:)
  Taşınmak,yerleşmek çok yordu beni.Allahtan annemler yetişti imdadıma her zaman olduğu gibi.Merdivenleri her inip çıktığımda dua ettim onlar için.Rabbim başımızdan eksik etmesin onları.Yoksa nasıl altından kalkabilirdm bilemiyorum...  Şimdi dinlenme faslına geçiyoruz inş.
Ufak tefek eksiklerimiz var hala ama onları da yavaş yavaş halledeceğiz inş.
 

  Evimizin arka tarafı  akasya ağaçlarıyl çevrili,artık sabahları araba sesi yerine kuş sesleriyle uyanıyoruz...

    Evimizin ön tarafı park bakıyor,burayıda dut ve ceviz ağaçları süslüyor...

   Sevdenin ilk kelimesi abla oldu...Uykudan kalkar kalkmaz abla diye sayıklıyor...
Bizden bu kadar şimdi biraz da balkon keyfi yapalım:))