9 ay biterken sevde...

Zaman su gibi akıp geçiyor.Hele şu bir ay nasıl geçti anlamadım.Koşturma,telaş derken minik kuzum çoktan 9 ayını bitirmiş bile:))
 İlk aylarda herkesi şaşırtacak kadar uslu,sakin olan meleğim şimdi söyleyenleri yalancı çıkartacak kadar afacan oldu:) Bebek arabasına elveda dedik bu süreçte.Israrla bindirsemde o aynı ısrarla indi.Başkasının kucağı değil benimkisiydi tercihi.Tabi annenin beli o kadar uzun süre gezecek kadar dayanıklı olmayınca bizde evde oturmayı tercih etiik:)
  Emekleme,ayakta durma,sıralama derken evde gezinen ve heran ayağınızın dibinde bitebilen minik bir fareyle karşılaşabilirsiniz...Eve yeni taşındık ama sürekli düzen değişikliği yapıyoruz.Zira sevde küçük pamaklaıyla heryere uzanıyor.Kiaplık favorisi.Odaya girer girmez indiriyor bütün kitapları.
 Abaya pek rahat vermiyoruz şu sıralar.Oyunu bozuluyor,saçı çekliyor,terlikleri çıkartılıyor,gözlükleri alınıyor:))Sürekli şikayet eden bir abla var karşımızda...Park imdadımıza yetişiyor çok şükür.Sabah akşam ne zaman vakit bulusak çıkıyoruz.Sevde salıncağa bayılıyor.Hiç inmek istemiyor.
 Yeme alışkanlığımız aynı...Pek iştahlı değiliz.Bende acıkmasını bekliyorum.Ek gıdayla birlikte tadına vardığı su favorisi. Elinden hiç düşürmüyor suluğunu:)
 Dişimiz hala çıkmadı:)Bekliyoruz.
İlk kelimler dökülmeye başladı minik ağzından.Abla,baba,mama...Ağlarkende anne diye ağlıyoruz:)
  Zehra nerde diye sorduğumuzda ellerini kaldırıp abba diyor.Yani abla gitmiş:))Aynı tepkiyi o an orda kim yoksa onun içinde veriyor...

 güzel kızımın fotolarıyla bitireyim postu...haftanız hayırlı olsun inş.