Güzel güzel dinlenip geldik evimize.Bedenen çok fazla olmasa da ruhen çok rahatız.Ama eve gelince bir boşluk hissettik kızımla.O sürekli neden İstanbula geldik diye sayıklayıp durdu.Kızım babanı özledin ya dedim.O da gelsin bursada yaşayalım dedi.Kızım baban çalışıyor dedim.Dayım işe gidiyor ya,o da gider dedi:)Sıkılıyor haklı olarak.Her ne kadar evde tutmasamda özlüyor.7 yıl oldu İstanbula geleli,çalışma hayatıyla başlayan serüven evlilikle birlikte kalıcı hale geldi.Allah daim etsin inş:)Hatırlıyorum ilk günleri feribota her bindiğimde ağlardım.Birkaç gün kendime gelemezdim.Hele telefonla konışmak öyle zor gelirdi ki;yeğenimin sesini duymaya dayanamazdım...Annemler gelip gittiğinde evde durmak istemezdim.Ya da ben dönerken hüzün çökerdi...Şimdi değişti mi? hayır.O kadar yoğun olmasa da yine yaşıyorum.Allah sağlık versin,huzur versin yoksa yanında olsalar da aynı uzakta olsalar da...Neyse yeni geldiğim için hala burukluk var içimde.En iyisi fotolarla devam edelim...


Bunu Bursaya giderken çekmiştim.Önce Eminönü,sonra yenikapı...
Babası kıyamaz kızına:)Ondan ayrılacağı için sarılıp durdular birbirlerine:)
Gittiğimizde havalar serindi.Hatta bir ara epey soğudu.Şifayı da böylece kapmış olduk.Ama yine tutmadım evde hergün çıkardım dışarıya.
Kum ve taşlarla oynamak istedi.Ama oynancak gibi değildi.Yağmur yağıyor sonra güneş açıyor.Yerler ıslak...
Son hafta sonumuzda güneş tüm sıcaklığını hissettirdi.Hatta sıcakta fazla kalamadık parkta.


Kuzeniyle oturdu çimlere.Çok kıskandı onu.Dertliyim bu konuda.Kimseye sevdirmedi.Problem çıkardı,huysuzlandı.Hatta ben hiç kucağıma alamadım.O da bir şirin insan dayanamıyor,sevdiriyor kendini.Ama Zehra bunu anlayacak durumda değil.Sürekli bebek taklidi yapıp duruyor.Sanırım iki bebek büyüteceğim:))

Nihayet kısa kollusuna kavuştu kızım:)Ama çok uzun sürmedi.Hava yine kapadı:)Bizde uzun kolluya geri döndük...

Saati yine 1 yaptım.Yarın tatil.Pendiğe arkadaşlara gideceğiz inş.Ama önce babamızın dersinin bitmesini bekleyeceğiz.AVM yolu göründü bize...Herkese iyi tatiller...