küçük çamlıca kaçamağı.

Yorgunum...Hastalığı ayakta geçiriyorum ama kendimi çok güçsüz hissediyorum.Dışarı çıkacak gücü bulamıyorum kendimde.Geldiğimden beri ilk defa çarşıya gidebildik Zehrayla...Kısa mesafelerde dolaşıyoruz.Alışkın değilim bu duruma.İnş geçer bir an önce...Yine yorgun olduğum birgün eşim aradı,dışarı çıkalım dedi.Ha,evde durduğum yok yine her akşam dışardaydık.arabayla gitmiş olsakta neticede gezip durduk:)Neyse bu sefer ki durak Küçük Çamlıca...Bol oksijenli bir ortam.Bir o kadarda soğuk.Yani yazın gitseniz bile üşüyorsunuz.Bende doldurdum eşyaları.Hırka,mont,pantalon...İyikide almışım üşüdük yine:)Zehra koşturup durdu.



Arabadan iner inmez Esatın peşine takıldı:)Esata yeşitmek mümkün değildi tabi...
Esat kozalak bulmuş.Zehraya verdi.Bir ara top niyetine oynadılar ama pek mümkün olmadı:)
Kızım da ilk defa tanıştı kozalakla:)İnceleyip durdu.
Biz açtık, aslında o da açtı ama yemeğe zor ikna ettik.Oyun daha tatlı geldi...
Öedeklerin yanından gelmek istemediler.
Hava karardı ama aklı ördeklerde kaldı.Güzel bir akşamdı bizim için.Biraz daha iyi olsaydık keyfimize diyecek yoktu ama nasip...Herkese iyi haftalar...