aslında tam olarak yürümeye iki hafta önce başladık,ama ben vakit bulup yeni yazabiliyorum...öyle güzel ki;sürekli etrafta dolaşan minik insan:)yürümenin verdiği cesaretle merak duygusu zirvede...ağzını,kulağını,burnunu gösterip duruyor ama canı isterse:)sanırım fazla zorluyorum...aslında tüm çocuklar aynı değilmi? öğretileri alıp aradan zaman geçince uyguluyorlar.bizede sadece sabırla beklemek kalıyor...
17 Kasım 2008 Pazartesi
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
0 yorum:
Yorum Gönder