Kendimi şanslı hissediyorum.Güzel bir çocukluk geçirdiğim,doyasıya oyun oynayabildiğim,hayallerimin peşinden koşabildiğim için...
Dün Maltepe'ye gittik.Bence İstanbul'un en güzel yerlerinden biri.Hele bisiklet sürmek için vazgeçilmez.Sağınız deniz,solunuz yeşillik...Bu sefer uçurtma da uçurduk.Zehra'ya küçükken nasıl uçurtma yaptığımızı anlattım.Abim bu işte ustaydı.Sekizgen,altıgen,uzun kuyruklu uçurtmalar yapar,komşu çocuklarıyla yarışırdık.Kimin uçurtması daha yükseğe çıkacak diye.Sonuçta gökyüzünde birbirinden güzel, rengarenk uçurtmalar geçit yapardı.Şimdi sadece satın aldık.Yaptığımız uçurtmalara benzemiyordu hiçbiri.Küçük,dayanıksız.Ama uçurması aynı keyif:)Hemen tüyoları verdim kızlara.Nasıl daha yükseğe çıkar,nasıl rüzgara göre yönlendirilir...Unutulmuyormus bazı bilgiler.Hele yaşayarak,keyif alarak öğrenilenler:)
Üstüne basıp geçiyoruz bazen güzelliklerin...Onca yaprak arasında aslında en çok fark edileni.En çok özel olanı...
Git gel,kaç km yol yaptım bilmiyorumçBana kattığı huzur her şeye değerdi...